NAD+ wordt ook wel co-enzym genoemd en de volledige naam is nicotinamide-adenine-dinucleotide. Het is een belangrijk co-enzym in de tricarbonzuurcyclus. Het bevordert het metabolisme van suiker, vet en aminozuren, neemt deel aan de synthese van energie en neemt deel aan duizenden reacties in elke cel. Uit een grote hoeveelheid experimentele gegevens blijkt dat NAD+ op grote schaal betrokken is bij een verscheidenheid aan fundamentele fysiologische activiteiten in het organisme, en daarbij ingrijpt in belangrijke cellulaire functies zoals energiemetabolisme, DNA-reparatie, genetische modificatie, ontstekingen, biologische ritmes en stressbestendigheid.
Volgens relevant onderzoek zal het NAD+-niveau in het menselijk lichaam afnemen met de leeftijd. Verlaagde NAD+-niveaus kunnen leiden tot neurologische achteruitgang, verlies van gezichtsvermogen, zwaarlijvigheid, achteruitgang van de hartfunctie en andere functionele achteruitgang. Daarom is het altijd een vraag geweest hoe het NAD+-niveau in het menselijk lichaam kan worden verhoogd. Een hot onderzoeksonderwerp in de biomedische gemeenschap.
Want naarmate we ouder worden, DNA schade neemt toe. Tijdens het DNA-reparatieproces neemt de vraag naar PARP1 toe, is de activiteit van SIRT beperkt, neemt de NAD+-consumptie toe en neemt de hoeveelheid NAD+ op natuurlijke wijze af.
Ons lichaam bestaat uit ongeveer 37 biljoen cellen. Cellen moeten veel ‘werk’ of cellulaire reacties voltooien – om zichzelf in stand te houden. Elk van uw 37 biljoen cellen is afhankelijk van NAD+ om zijn lopende werk te doen.
Naarmate de wereldbevolking ouder wordt, zijn ouderdomsziekten zoals de ziekte van Alzheimer, hartziekten, gewrichtsproblemen, slaap en hart- en vaatziekten belangrijke ziekten geworden die de menselijke gezondheid bedreigen.
NAD+ niveaus nemen af met de leeftijd, gebaseerd op metingen van menselijke huidmonsters:
Uit meetresultaten blijkt dat naarmate de leeftijd stijgt, de NAD+ in het menselijk lichaam geleidelijk afneemt. Dus wat veroorzaakt de afname van NAD+?
De belangrijkste oorzaken van de afname van NAD+ zijn: veroudering en een toegenomen vraag naar NAD+, wat resulteert in verlaagde NAD+-niveaus in veel weefsels, waaronder de lever, skeletspieren en hersenen. Als gevolg van de vermindering wordt aangenomen dat mitochondriale disfunctie, oxidatieve stress en ontstekingen bijdragen aan leeftijdsgebonden gezondheidsproblemen, waardoor een vicieuze cirkel ontstaat.
1. NAD+ fungeert als een co-enzym in de mitochondriën om het metabolische evenwicht te bevorderen. NAD+ speelt een bijzonder actieve rol in metabolische processen zoals glycolyse, TCA-cyclus (ook bekend als Krebs-cyclus of citroenzuurcyclus) en de elektronentransportketen, de manier waarop cellen energie verkrijgen. Veroudering en een calorierijk dieet verlagen de NAD+-niveaus in het lichaam.
Studies hebben aangetoond dat het innemen van NAD+-supplementen bij oudere muizen de gewichtstoename verminderde via het dieet of de leeftijd, en de inspanningscapaciteit verbeterde. Bovendien hebben onderzoeken zelfs de effecten van diabetes bij vrouwelijke muizen omgekeerd, waardoor nieuwe strategieën worden getoond om stofwisselingsziekten zoals obesitas te bestrijden.
NAD+ bindt zich aan enzymen en draagt elektronen over tussen moleculen. Elektronen vormen de basis van cellulaire energie. NAD+ werkt op cellen zoals het opladen van een batterij. Wanneer de elektronen opgebruikt zijn, gaat de batterij dood. In cellen kan NAD+ de elektronenoverdracht bevorderen en energie aan cellen leveren. Op deze manier kan NAD+ de enzymactiviteit verminderen of verhogen, waardoor genexpressie en celsignalering worden bevorderd.
NAD+ helpt DNA-schade onder controle te houden
Naarmate organismen ouder worden, kunnen ongunstige omgevingsfactoren zoals straling, vervuiling en onnauwkeurige DNA-replicatie het DNA beschadigen. Dit is een van de theorieën over veroudering. Bijna alle cellen bevatten de ‘moleculaire machinerie’ om deze schade te herstellen.
Deze reparatie vereist NAD+ en energie, dus overmatige DNA-schade verbruikt waardevolle cellulaire hulpbronnen. De functie van PARP, een belangrijk DNA-reparatie-eiwit, is ook afhankelijk van NAD+. Normale veroudering zorgt ervoor dat DNA-schade zich ophoopt in het lichaam, RARP toeneemt en daardoor de NAD+-concentraties afnemen. Mitochondriale DNA-schade bij elke stap zal deze uitputting verergeren.
2. NAD+ beïnvloedt de activiteit van sirtuins-genen voor een lang leven en remt veroudering.
De nieuw ontdekte langlevende genen sirtuins, ook wel bekend als de ‘bewakers van genen’, spelen een cruciale rol bij het behouden van de celgezondheid. Sirtuins zijn een familie van enzymen die betrokken zijn bij cellulaire stressreactie en schadeherstel. Ze zijn ook betrokken bij de insulinesecretie, het verouderingsproces en aan veroudering gerelateerde gezondheidsproblemen zoals neurodegeneratieve ziekten en diabetes.
NAD+ is de brandstof die sirtuins helpt de integriteit van het genoom te behouden en DNA-reparatie te bevorderen. Net zoals een auto niet zonder brandstof kan, heeft Sirtuins NAD+ nodig voor activering. Resultaten uit dierstudies tonen aan dat het verhogen van de NAD+-niveaus in het lichaam sirtuin-eiwitten activeert en de levensduur bij gist en muizen verlengt.
3. Hartfunctie
Het verhogen van de NAD+-niveaus beschermt het hart en verbetert de hartfunctie. Hoge bloeddruk kan een vergroot hart en verstopte slagaders veroorzaken, wat tot een beroerte kan leiden. Na het aanvullen van het NAD+-niveau in het hart door middel van NAD+-supplementen wordt de schade aan het hart veroorzaakt door reperfusie geremd. Andere onderzoeken hebben aangetoond dat NAD+-supplementen muizen ook beschermen tegen abnormale hartvergroting.
4. Neurodegeneratie
Bij muizen met de ziekte van Alzheimer verbeterde het verhogen van de NAD+-waarden de cognitieve functie door de opbouw van eiwitten die de hersencommunicatie verstoren te verminderen. Het verhogen van de NAD+-niveaus beschermt ook hersencellen tegen afsterven als er niet genoeg bloed naar de hersenen stroomt. NAD+ lijkt een nieuwe belofte te hebben in de bescherming tegen neurodegeneratie en het verbeteren van het geheugen.
5. Immuunsysteem
Naarmate we ouder worden, neemt ons immuunsysteem af en zijn we vatbaarder voor ziekten. Recent onderzoek suggereert dat NAD+-niveaus een belangrijke rol spelen bij het reguleren van immuunreacties en ontstekingen en celoverleving tijdens veroudering. De studie benadrukt het therapeutische potentieel van NAD+ voor immuundisfunctie.
6. Reguleer de stofwisseling
Bestrijd oxidatieve schade
NAD+ kan veroudering helpen vertragen door ontstekingsreacties te remmen, de redoxhomeostase van het lichaam te reguleren, cellen tegen schade te beschermen en normale metabolische activiteiten te behouden
7. Helpen bij het onderdrukken van tumoren
NAD+ kan ook leukopenie veroorzaakt door radiotherapie en chemotherapie voorkomen en behandelen, de resistentie tegen geneesmiddelen verbeteren die wordt veroorzaakt door langdurig gebruik van PD-1/PD-L1-antilichamen, en het vermogen van T-celactivatie en tumordoding verbeteren.
8. Verbeter de ovariële functie
Het NAD+-niveau in vrouwelijke eierstokken neemt leeftijdsafhankelijk af. Het verhogen van NAD+ inhoud kanverbetering van de mitochondriale functie van de eierstokken,verminderen de niveaus van reactieve zuurstofsoorten in verouderende eicellen en vertragen de veroudering van de eierstokken.
9. Verbeter de slaapkwaliteit
NAD+ kan de onbalans in het circadiane ritme verbeteren, de slaapkwaliteit verbeteren en de slaap bevorderen door de biologische klok te reguleren.
De verschillende organen van het lichaam bestaan niet onafhankelijk. De verbindingen en interacties daartussen zijn veel nauwer dan we denken. Stoffen die door een cel worden uitgescheiden, kunnen in een mum van tijd naar elke locatie in het lichaam worden getransporteerd; informatie over neurotransmitters wordt razendsnel verzonden. Onze huid, als de barrière van het hele lichaam, vormt de frontlinie van het slagveld en is gevoeliger voor verschillende verwondingen. Wanneer deze verwondingen niet kunnen worden gerepareerd, zullen er verschillende problemen optreden, zoals veroudering.
Ten eerste gaat het verouderingsproces van de huid gepaard met een reeks veranderingen op cellulair en moleculair niveau, die via verschillende routes naar andere weefsels of organen kunnen worden overgedragen.
Zo is de frequentie van p16-positieve cellen (een marker van veroudering) in de huid positief gecorreleerd met verouderingsmarkers van immuuncellen, wat betekent dat de biologische leeftijd van de huid de veroudering van het lichaam tot op zekere hoogte kan voorspellen. Bovendien bleek uit het onderzoek dat de microbiota van de huid nauwkeurig de chronologische leeftijd kunnen voorspellen, wat het nauwe verband tussen huidveroudering en systemische veroudering verder bevestigt.
Uit eerdere literatuur is gebleken dat het verouderingsproces tussen verschillende organen in het lichaam asynchroon verloopt en dat de huid mogelijk het eerste orgaan is dat tekenen van veroudering vertoont. Gebaseerd op het nauwe verband tussen de veroudering van de huid en andere lichaamsorganen, hebben mensen reden om stoutmoedig te vermoeden dat de veroudering van de huid de veroudering van het hele lichaam kan veroorzaken.
Huidveroudering kan de hersenen beïnvloeden via het endocriene systeem
Veroudering van de huid kan het hele lichaam beïnvloeden via de hypothalamus-hypofyse-bijnier (HPA)-as. De huid is niet alleen een barrière, maar heeft ook neuro-endocriene functies en kan reageren op prikkels uit de omgeving en hormonen, neuropeptiden en andere stoffen afscheiden.
Ultraviolette bestraling kan er bijvoorbeeld voor zorgen dat huidcellen een verscheidenheid aan hormonen en ontstekingsmediatoren vrijgeven, zoals cortisol en cytokines. Deze stoffen kunnen het HPA-systeem in de huid activeren. De activering van de HPA-as zorgt ervoor dat de hypothalamus corticotropine-releasing hormoon (CRH) vrijgeeft. Dit stimuleert op zijn beurt de hypofysevoorkwab om adrenocorticotroop hormoon (ACTH) af te scheiden, wat uiteindelijk de bijnieren ertoe aanzet stresshormonen zoals cortisol af te scheiden. Cortisol kan meerdere delen van de hersenen beïnvloeden, inclusief de hippocampus. Chronische of overmatige blootstelling aan cortisol kan een negatieve invloed hebben op de neuronale functie en plasticiteit in de hippocampus. Dit beïnvloedt op zijn beurt de functie van de hippocampus en de stressreactie van de hersenen.
Deze huid-tot-hersencommunicatie bewijst dat het verouderingsproces veroorzaakt kan worden door omgevingsfactoren, die eerst huidreacties veroorzaken en vervolgens de hersenen beïnvloeden via de HPA-as, wat leidt tot systemische problemen zoals cognitieve achteruitgang en een verhoogd risico op hart- en vaatziekten.
Huidverouderende cellen scheiden SASP uit en veroorzaken ontstekingen om leeftijdsgebonden veroudering en ziekten te veroorzaken
Huidveroudering kan ook het hele lichaam aantasten door ontstekingen en immunosenescentie te bevorderen. Verouderende huidcellen scheiden een stof af die het ‘senescentie-geassocieerde secretoire fenotype’ (SASP) wordt genoemd en die een verscheidenheid aan cytokines en matrixmetalloproteïnasen omvat. SASP is fysiologisch veelzijdig. Het is bestand tegen schadelijke externe omgevingen in normale cellen. Naarmate de lichaamsfuncties echter afnemen, kan de massale uitscheiding van SASP ontstekingen in het lichaam veroorzaken en disfunctie van naburige cellen veroorzaken, waaronder immuuncellen en endotheelcellen. Men denkt dat deze laaggradige ontstekingstoestand een belangrijke oorzaak is van veel leeftijdsgebonden ziekten.
Co-enzymen nemen deel aan het metabolisme van belangrijke stoffen zoals suiker, vet en eiwitten in het menselijk lichaam, en spelen een sleutelrol bij het reguleren van het materiaal- en energiemetabolisme van het lichaam en het handhaven van normale fysiologische functies.NAD is het belangrijkste co-enzym in het menselijk lichaam, ook wel co-enzym I genoemd. Het neemt deel aan duizenden redox-enzymatische reacties in het menselijk lichaam. Het is een onmisbare stof voor de stofwisseling van elke cel. Het heeft vele functies, de belangrijkste functies zijn:
1. Bevorder de productie van bio-energie
NAD+ genereert ATP via cellulaire ademhaling, waardoor de celenergie direct wordt aangevuld en de celfunctie wordt verbeterd;
2. Herstel genen
NAD+ is het enige substraat voor het DNA-reparatie-enzym PARP. Dit type enzym neemt deel aan DNA-reparatie, helpt beschadigd DNA en beschadigde cellen te herstellen, vermindert de kans op celmutatie en voorkomt het optreden van kanker;
3. Activeer alle langlevende eiwitten
NAD+ kan alle 7 langlevende eiwitten activeren, dus NAD+ heeft een belangrijkere impact op het tegengaan van veroudering en het verlengen van de levensduur;
4. Versterk het immuunsysteem
NAD+ versterkt het immuunsysteem en verbetert de cellulaire immuniteit door selectief de overleving en functie van regulerende T-cellen te beïnvloeden.
Veroudering gaat met name gepaard met een progressieve afname van NAD+-niveaus in weefsel en cellulaire cellen bij een verscheidenheid aan modelorganismen, waaronder knaagdieren en mensen. Dalende NAD+-niveaus houden causaal verband met veel ziekten die verband houden met veroudering, waaronder cognitieve achteruitgang, kanker, stofwisselingsziekten, sarcopenie en kwetsbaarheid.
Er is geen eindeloze voorraad NAD+ in ons lichaam. De inhoud en activiteit van NAD+ in het menselijk lichaam zal afnemen met de leeftijd, en zal snel afnemen na de leeftijd van 30 jaar, resulterend in celveroudering, apoptose en verlies van regeneratievermogen. .
Bovendien zal de vermindering van NAD+ ook een reeks gezondheidsproblemen veroorzaken, dus als NAD+ niet op tijd kan worden aangevuld, zijn de gevolgen te overzien.
Aanvulling uit voeding
Voedingsmiddelen zoals kool, broccoli, avocado, biefstuk, champignons en edamame bevatten NAD+-voorlopers, die na opname in het lichaam kunnen worden omgezet in actieve NAD*.
Beperk het dieet en de calorieën
Een matige caloriebeperking kan de energiewaarnemingsroutes in de cellen activeren en indirect de NAD*-niveaus verhogen. Zorg er echter voor dat u een uitgebalanceerd dieet volgt om aan de voedingsbehoeften van uw lichaam te voldoen.
Blijf bewegen en sporten
Matige aërobe oefeningen zoals hardlopen en zwemmen kunnen de intracellulaire NAD+-niveaus verhogen, de zuurstoftoevoer in het lichaam helpen verhogen en het energiemetabolisme verbeteren.
Volg gezonde slaapgewoonten
Tijdens de slaap voert het menselijk lichaam veel belangrijke stofwisselings- en reparatieprocessen uit, waaronder de synthese van NAD*. Voldoende slaap helpt het normale NAD-niveau te behouden*
05Aanvulling NAD+ precursorstoffen
De volgende mensen kunnen geen behandeling krijgen
Mensen met een lage nierfunctie, mensen die dialyse ondergaan, epilepsiepatiënten, zwangere vrouwen, vrouwen die borstvoeding geven, kinderen, mensen die momenteel een kankerbehandeling ondergaan, mensen die medicijnen gebruiken en mensen met een voorgeschiedenis van allergieën, raadpleeg uw behandelend arts.
Vraag: Waar worden NAD+-supplementen voor gebruikt?
A:NAD+ supplement is een voedingssupplement dat het co-enzym NAD+ (nicotinamide-adenine-dinucleotide) aanvult. NAD+ speelt een belangrijke rol in het energiemetabolisme en celreparatie in cellen.
Vraag: Werken NAD+ supplementen echt?
A: Uit sommige onderzoeken blijkt dat NAD+-supplementen het cellulaire energiemetabolisme kunnen helpen verbeteren en het verouderingsproces kunnen vertragen.
Vraag: Wat zijn de voedingsbronnen van NAD+?
A: Voedingsbronnen van NAD+ zijn onder meer vlees, vis, zuivelproducten, bonen, noten en groenten. Deze voedingsmiddelen bevatten meer niacinamide en niacine, die in het lichaam kunnen worden omgezet in NAD+.
Vraag: Hoe kies ik een NAD+ supplement?
A: Bij het kiezen van NAD+ supplementen wordt aanbevolen om eerst advies in te winnen bij een arts of voedingsdeskundige om inzicht te krijgen in uw voedingsbehoeften en gezondheidstoestand. Kies bovendien een gerenommeerd merk, controleer de ingrediënten en dosering van het product en volg de doseringsrichtlijnen op de productbijsluiter.
Disclaimer: dit artikel is uitsluitend bedoeld voor algemene informatie en mag niet worden opgevat als medisch advies. Een deel van de blogpostinformatie komt van internet en is niet professioneel. Deze website is uitsluitend verantwoordelijk voor het sorteren, opmaken en redigeren van artikelen. Het doel van het verstrekken van meer informatie betekent niet dat u het eens bent met de standpunten ervan of dat u de authenticiteit van de inhoud ervan bevestigt. Raadpleeg altijd een zorgverlener voordat u supplementen gebruikt of wijzigingen aanbrengt in uw gezondheidszorgregime.
Posttijd: 06-aug-2024
